nia zboku': za- (por. zajrzeć komu); nieść, niosę; z o:

nia zboku': za- (por. zajrzeć komu); nieść, niosę; z o: nosić; wielokrotnie­ nienawidzić mylne. U wszystkich tliwe naszać; nieśny (o kurach); Słowian samoczynnie: czes. nendwidietinośny (o pocisku); nosze, nosidło; i ndwidieti, serb. nawidjeti se,'być przedłożenia: donośny (glos); donos, 'de­ we zgodzie', ale nawidosf, 'za­ nuncjacja'; przynoś, przynośny; wy­ zdrość'; Ruś ma nienawisf, ; nie niosły; wzniosły; podsumowanie, wnio­ tnogu jego nawidief, 'znosić, cier­skować itd. Prasłowo; u wszystkich pieć'. Słowian samoczynnie; lit. neszti, 'nieść', niepeć, 'nie żart', 'bieda', w 17. w. nēszczia, 'ciężarna', naszta, 'ciężar'; ogólne u autorów, a dziś po wszyst­ ind. naśati, 'osiąga', grec. e-nenkein, kich narzeczach; jeśli peć zamie­ 'nieść', łac. naneiscor, 'osiągam niło pierwotne pec, można je łączyć (odnoszę)', goc. ga-nah, 'es genūgt', z cerk. ne - pusztewati 'sądzić' (od 'starczy'. Dalsze przedłożenia: wodonos, zamiast wodnik, listonosz (!), zamiast ne-pûszta; c, szt, z tj albo kf). niepili, 'obcy', w 15. wieku w za­ listowy, śmieszne Góronos; krzybytkach prawnych; dziś tylko po na­ wonos, o ptaku; zakononośca, psał­ rzeczach, niepilak, o 'przybyszu'; terz. W 16. i 17. wieku noszenie wręcz 'klejnoty, kosztowne kamienie'. p. pilny. nieplaga, 'niechlujna', >niewłaściwa, głu­ nietoperz, mylnie niedoperz, pia i nieplaga*, Potocki i i . ; la r. 1472 nietopyrz. Niema u Sło­ niepierwotne, por. czes. neplecha, wian drugiej nazwy złożonej, coby w tem samem znaczeniu. na tyle deformacji się naraziła, niesplik, i w najrozmaitszych od­ jak ta; w początkową część wstawiają mianach: nieszpula, my szpula, nie-i lato- (od latania) i ntęlo- i szetoszpulka, od 15. wieku, z niem. itd.; drugiej nie tykają; są i inne Mispel, z to z łac. nazwy owej ro­ nazwy dla zwierzątka: u Stanka śliny: mespilum, z grec. mespilon1472 r. np. kozekrził (t. j . 'z skrzy­ dłami skórzanemi', p. koza), z cze­ (nieznanego początku). niestety, wykrzyknik grozy, 'bia­ skiego. Postać pierwotna, u nas ta da!', niestytać, 'biadać'; dawniej nie- osobiście co w cerk., znaczy: 'to nie ptak' (więc >niby ptak*); por. niestoty, niestocie, niestojcie w 15. w.; był to okrzyk za zbrodniarzem na tota; pyr z (albo ptyrz) nazwa ogólna gorącym uczynku (niem. Zeter), aby dla 'ptactwa'; serb. pirac i pirczac, go gonić i ująć, więc poszło z na- 'nietoperz'. stojcief, 'gońcie!', od nastać, 'prze­ nietota, 'lycopodium', u Stanka śladować' (p.); poprzez nieporozumie­ 1472 r. i wrońcem przezwane (we­ nie przeczenie nie zajęło miejsce dle łaciny); Syreński prawi: »ziele 362 niewczym — niezbędny N Rusnacy i koziarze nietotą zowią, okazuje się 'nieznanie', więc niewiasta 'nie­